Jest tyle form autyzmu, ile osób z autyzmem, a na świecie, ta przypadłość określana jako zaburzenie rozwoju mowy, komunikacji oraz kontaktów społecznych  dotyczy aż 1% populacji. Zgromadzenie Ogólne ONZ, w 2007 roku, ustanowiło nawet Światowy Dzień  Świadomości Autyzmu, który przypada na dzień 2 kwietnia.

Do znanych ludzi ze  spektrum autyzmu należą m.in. aktor Anthony Hopkins, przedsiębiorca Elon Musk, piłkarz Lionel Messi, fizyk Albert Einstein, reżyserzy  Alfred Hitchcock i Woody Allen,  astronom Isaak Newton, kompozytor Wolfgang Amadeusz Mozart, multimiliarder  Bill Gates  …

Każda osoba z autyzmem jest inna. Często obdarzone są one wyjątkowymi umiejętnościami i talentami, dlatego istotnym  jest ,aby zapewnić im odpowiednie  wsparcie i akceptację społeczną. Mimo  zidentyfikowania wielu czynników zwiększających ryzyko wystąpienia autyzmu ( nieprawidłowy rozwój, czynniki genetyczne , infekcje, czy też powikłania w trakcie ciąży lub porodu), jego przyczyna nie została w pełni poznana.

Co może zaniepokoić – np. trudności z uczeniem się nowych słów, tworzenie ,,własnego” języka, dosłowna interpretacja zwrotów czy wyrażeń, uboga mimika dziecka, problem z odczytywaniem emocji, fascynacja przedmiotami, a nie ludźmi, nietolerancja zmian, nadwrażliwość na zapachy, dźwięki, dotyk, unikanie wzroku rozmówcy, niska samoocena, trudności z nawiązaniem przyjaźni …

Nie wyciągajmy jednak pochopnych wniosków, każde dziecko ma swoje tempo rozwoju i prawo do swojego  wewnętrznego świata.

Ważne, żeby wiedzieć –   dziecko / człowiek ze spektrum autyzmu NIE JEST TAKIE JAK WSZYSCY!

Prawdą jest także to, że nie jest możliwe wyleczenie tej niedyspozycji.  Człowiek z nią się rodzi i z nią umiera. Jest szereg zaleceń, wskazówek i strategii  dla rodziców, a szczególnie dla  dziadków dysponujących wolnym  czasem i większą cierpliwością –  co i jak trzeba robić, żeby minimalizować zjawisko autyzmu  – trzeba chwalić, akceptować, wyjaśniać,  spokojnie rozmawiać, przytulać, utrzymywać tradycje i rutynę,  uczyć różnic w sposobie zachowania się w określonych miejscach, unikać  czynników  stresogennych, starać się dotrzymywać składanych obietnic , pomagać i praktycznie wspierać, korzystać z  pomocy psychologa.

Dziękujemy za wykład, który pokazał nam jeszcze jedno niedomaganie utrudniające codzienne życie – mało znane, niezrozumiałe, czasem  wytykane  przez środowisko i rówieśników.

Jeżeli nic o tym nie wiesz,  nie dotyczy to bezpośrednio ciebie lub twojej rodziny – daj szansę, nie oceniaj, nie krytykuj, wiedz, że świat nie jest idealny, a  człowiek z autyzmem  zawsze znajdzie swoją  niszę, swoje miejsce na ziemi.

Maria Prymakowska – Paluch