Uściślijmy – kto najbardziej? Trudne zadanie! Okazuje się, że wszyscy tęsknią jednakowo mocno!
Otóż stała grupa taneczna tęskni za swoim instruktorem KAROLEM CZACZKA, za ruchem w rytmie samby pod jego cierpliwym dyktandem. Zgodnie przyznają, że nie ma to jak spotkanie w MOK – u w miłym towarzystwie i intensywne powtarzanie, wcale nie najłatwiejszych, układów tanecznych. Dopiero co zaczęły się zajęcia po długiej przerwie spowodowanej , wiadomo czym, a tu masz, kolejna blokada.
Nie smućcie się! Grupa taneczna BABYLON , pod kierunkiem KRYSTYNY MATUSZAK, też zawiesiła zajęcia. Aż 3 grupy, którym przewodzi DOROTA LASTOWSKA – CHOŁOCIŃSKA, również mają przymusową przerwę. Wiem, że MYŚLIDORKI tęsknią za swoimi układami, gimnastyczki za ćwiczeniami na sali gimnastycznej, a zwolennicy pływania za usprawniająco – relaksującym ruchem w wodzie.
Tęsknimy i wspominamy, a od czasu do czasu, nawet w domu próbujemy się rozruszać, wszak ćwiczeń znamy wiele, tylko skąd wziąć siły – bez grupy wsparcie i zachęty instruktorki Doroty – do pełnej mobilizacji.
Sprzed nosa uciekły nam zaplanowane, dopięte, wyjątkowo ciekawe wykłady, z ludźmi których jeszcze nie znacie i z tymi , z którymi jesteśmy już zaprzyjaźnieni.
Żal serce ściska za jednodniowymi wycieczkami i za wyjazdami do teatrów.
Śmignęły nam przed nosem wyjątkowe zajęcia z rękodzieła prowadzone przez panią ANNĘ POTOKA i wyjątkowo smakowite zajęcia kulinarne z panem PAWŁEM POTOKA z Fundacji,, ROZWÓJ i EDUKACJA”. Za życzliwymi, pełnymi empatii ANNĄ i PAWŁEM żal, z mojej strony, jest jakby najgłębszy!
Co robić? Nie panikować, nie załamywać się to po pierwsze, dbać o siebie i najbliższych, nie zrywać kontaktów – są przecież telefony – to po drugie. Ruszać się – to po trzecie , czekać na lepsze czasy to po czwarte!
Jeszcze będzie dobrze!
Tego sobie i Wam – KOCHANI SŁUCHACZE MYŚLIBORSKIEGO UNIWERSYTETU TRZECIEGO WIEKU, w trudnych czasach pandemii – z całego serca życzę.
Pełna optymizmu i nadziei – mimo wszystko
Wiceprezes MUTW
Maria Prymakowska – Paluch
Pięknie napisany tekst. Ku pokrzepieniu serc. Napisałaś to, co u nas siedzi w głowie.
,, A kiedy już będzie po wszystkim
Przyjdzie czas zrozumienia, że zawsze obok był człowiek
Z sercem zamiast kamienia”.