,,PRZYJAŹŃ W BIEGU ŻYCIA”

Wykład dr MAŁGORZATY MOŚ Z UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO (KATEDRA PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ) z dn.21.III.2016 roku

Przyjaźń jest darem, najważniejszą wartością w życiu, nie można jej kupić, nie można zmusić do niej drugiego człowieka. To relacja dwukierunkowa – musi być dawca, musi być biorca. Obie strony są równie ważne. Doktor Małgorzata Moś – jak powiedziała na wykładzie – zajmuje się nią zawodowo. Praca magisterska, później doktorska, obie badawcze, dotyczyły właśnie przyjaźni.

Poradniki i podręczniki wydawane z myślą o ludziach, którzy chcą uczyć się ,,przyjaźni” są wprawdzie bestsellerami, ale fachowcy twierdzą, że tego się nie da wyuczyć. Przyjaźń powstaje z zaiskrzenia, jest wymagająca, sprzyja jej czas, cisza, wyrozumiałość, cierpliwość, dobrowolność.

Przyjaźń bywa zagrożona – nudą, nadmierną aktywnością powodującą stały brak czasu, przewagą jednej ze stron, przesytem dobrych uczynków.

ARYSTOTELES wyodrębnił 3 rodzaje przyjaźni: dla korzyści, dla przyjemności– obie egoistyczne i dla DOBRA – ta ostatnia jest trwała i prawdziwa. Apogeum nawiązywania przyjaźni przypada na okres szkolny i nie jest to bezpośrednio powiązane ze wspólnotą zainteresowań- sprzyja jej beztroska, optymizm przynależny młodości, ciekawość życia, ale także brak obowiązków i związanych z tym kłopotów. To są przyjaźnie na długie lata.

Dorosłość jest bardziej ostrożna, rozsądna i mniej ufna w nawiązywaniu nowych relacji. Skupia się bardziej na pielęgnowaniu dotychczasowych. Borykamy się z brakiem czasu, szarpiemy między pracą, a domem rodzinnym, dodatkowym dokształcaniem i dodatkową pracą zarobkową. Gdzie tu jest czas na nowe sympatie? Na facebooku deklaruje się, po stronie przyjaciół, setki osób, które nigdy nie poznały się w realu. Jakie czasy – tacy przyjaciele– rzec można dosadnie. Czy możemy na nich liczyć w trudnych sytuacjach? Pytanie raczej retoryczne ,a i odpowiedź raczej znana.

Przykra jest naturalna droga rozstawanie się z przyjaciółmi. Taka kolej życia. Odeszli na zawsze. Nie da się ukryć, że coraz nas mniej przy stole wigilijnym. Coraz więcej zapalanych zniczy, z potrzeby serca, w Zaduszki. Taka jest, niestety, specyfika przyjaźni w dojrzałym wieku. Tylko wspomnienia zostają z

nami na zawsze.

Długi, bardzo precyzyjny przepis na PRZYJAŹŃ podała nam dr Małgorzata Moś. Przytoczymy najważniejsze składniki.

Miarka wspólnych zainteresowań, opakowanie życzliwości, szklanka zachęty i wsparcia, łyżka zrozumienia, po szczypcie kompromisu i przebaczania i małych niespodzianek, odrobina komplementów – tylko nie przesolić.

Wszystko wymieszać, zaprawić gorącą wiarą w drugiego człowieka, przelać do czystego serca, piec w atmosferze miłości i zrozumienia.

Uwaga! Nie podawać z egoizmem.

Maria Prymakowska – Paluch