Zagadnienia, instruktaż i przykłady postępowania poruszane w trakcie spotkania w dniu 6.XI.2023 nie należały do łatwych.
Dlaczego? Z prostego powodu – zmiany trzeba zacząć od siebie. Ten bardzo istotny fakt, mocno podkreślany w trakcie wykładu, w naszym senioralnym wieku, to jakby nauka od podstaw skoków spadochronowych, pilotażu samolotu odrzutowego czy nurkowania, to jakby skok do głębokiej wody … wprawdzie nie jest niemożliwy, ale jego wykonanie wymaga wielu przygotowań.
Dlaczego nie wiedziałam o tym wcześniej, jak byłam młoda, miałam małe dzieci – padały pytania w kuluarach po wykładzie.
Takie były czasy!
Ale teraz też możemy koleżeńskie i rodzinne relacje w podstawowych obszarach komunikacji powoli zmienić na lepsze, trzeba tylko pokonać opory, zmienić nawyki i pamiętać, żeby wyeliminować w sobie SZAKALA, a brać przykład z ŻYRAFY. Kto był na wykładzie, ten wie o co chodzi.
Nie będziemy streszczać wykładu, wypunktujemy jego najważniejsze elementy, o których tak pięknie, z zawodowym przekonaniem mówiła wykładowczyni – Justyna Karaś.
NIE NALEŻY W KOMUNKACJI –
osądzać, generalizować, wygłaszać opinii, oskarżać, stawiać żądań, budzić poczucia winy, kierować się agresją, straszyć karami. Bolą zwroty … ty nigdy… ty zawsze… jesteś beznadziejny. To tzw. język szakala, który rani i zadaje ból.
CZYM SIĘ KIEROWAĆ W KOMUNIKACJI ?
Przydaje się szczerość, empatia, życzliwość, akceptacja, uważne słuchanie, zrozumienie, właściwe reagowanie. Dopowiem, że to musi działać w obie strony, wtedy są efekty.
– Wszystko co robimy, jest próbą zaspokojenia naszych potrzeb, naszych priorytetów – mówi pani psycholog – pamiętajmy, że prośby muszą być konkretne i muszą zakładać możliwość odmowy.
Podobał mi się zwrot, który na zakończenie zacytuję ,,CHCESZ MIEĆ RACJĘ, CZY RELACJĘ”. Wybór należy do nas.
Na wykładzie gościliśmy również pracowników Regionalnego Centrum Kryzysowego działającego przy wspomnianym wcześniej PCPR. Rozdane ulotki i zwięzłe informacje BOŻENY WIERUCKIEJ pozwolą naszym słuchaczom na odnalezienie wsparcia w trudnych kryzysach psychicznych.
Maria Prymakowska – Paluch